Het is niet zo vanzelfsprekend

“Door het vertrek van mijn voorganger in het bestuur van het Sociaal Fonds Verkeer en Waterstaat (nu: Infrastructuur en Waterstaat) werd ik benaderd om bestuurslid te worden. Ik kende het fonds eigenlijk alleen vanuit de situatie dat ik zelf deelnemer was in het Sociaal Fonds van het voormalige ministerie van VROM (Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer). Ik merkte op dat het helemaal niet zo gewoon en vanzelfsprekend was dat er collega’s zijn zonder financiële (stress)problemen. Dit was de voornaamste reden dat ik de functie aannam. Eenmaal in het bestuur van het Sociaal Fonds ervaarde ik wat zoiets als een fonds voor hulpzoekende collega’s kan betekenen. Collega’s, die óf door externe factoren óf ook, jazeker, door eigen schuld in -veelal financiële- problemen zijn geraakt. Het fonds kon hen helpen doordat solidaire collega’s een maandelijkse bijdrage leverden waar de reguliere hulpinstanties geen soelaas meer konden bieden.

Zorgvuldig verschil maken

Ik heb gemerkt dat het Sociaal Fonds écht het verschil maakt tussen de uitzichtloze bezorgdheid in de probleemsituatie en het uitzicht op begrip, oplossing en zaken weer op orde krijgen. En dat verschil maken is niet iets dat vanzelf gaat, dat moet georganiseerd worden. Op een zorgvuldige manier, dat wel, want het fonds werkt op basis van donaties van deelnemende collega’s. Daar is een bestuur voor nodig, een ambtelijk adviseur en vertegenwoordigers in de regio. Het mooie aan deze samenwerking vond ik dat iedereen vanuit zijn of haar rol bijdraagt aan het vinden van oplossingen en het bieden van hulp.

Mooi werk in trieste situaties

Als bestuurder word je met de neus op feiten gedrukt, op de wrange situaties die soms uit de voorgelegde dossiers spreken. Maar het mooie deel van je werk als bestuurder is het vinden van aanknopingspunten voor oplossingen. Gek eigenlijk: mooi werk doen in trieste situaties. Een casus die mij goed is bijgebleven, is het overlijden van een in Suriname wonende vader van een collega. Die collega, wonende in Nederland, had geen enkele reserve (geld) om de uitvaart in Suriname bij te wonen. Het fonds maakte dat mogelijk door het vliegticket en de verblijfskosten te betalen.  

Betrokkenheid zorgt voor plezier in je werk als voorzitter

Na de fusie van de ministeries VROM en V&W moesten ook de fondsen worden gefuseerd tot één Sociaal Fonds. Dit fusieproces maakte voor mij eens en te meer duidelijk wat het belang is om tot een goed werkende en integere hulpinstantie voor collega’s te komen. En zoals dat zo vaak gaat, het begeleiden van dat fusieproces leidt dan weer tot het oppakken van de voorzittersrol in het bestuur van het nieuwe Sociaal Fonds. Ik nam graag de voorzittersrol aan, omdat ik de nieuwe Stichting Sociaal Fonds Infrastructuur en Waterstaat (toentertijd Infrastructuur en Milieu) wilde profileren. Het fonds zichtbaarder maken voor hulpzoekende collega’s zodat zij ook die hulp konden krijgen.

Mijn rol als voorzitter heb ik met veel plezier gedaan. Dat heeft vooral te maken gehad met de inzet en betrokkenheid van de overige bestuursleden. Vanuit hun eigen inbreng dragen zij bij aan een goed afgewogen oplossing in een voorliggend dossier. In die zin geef ik met vol vertrouwen het stokje door aan mijn opvolger in het bestuur, Jupp de Bel.”